“Zeg me wat je wilt dat het is en ik speel het”, zou het antwoord van een doorgewinterde theatersporter kunnen luiden. Het maakt de geïnteresseerde vragensteller niet veel wijzer. Daarom toch maar een korte beschrijving van deze theatervorm.
Theatersport is een improvisatievoorstelling. De spelers geven aan wat voor soort scène zij gaan spelen. De ingrediënten van de scène – de personages, de relatie tussen de personages, de plaats van handeling, de inhoud, de stemming enzovoort – vragen de spelers aan het publiek. Met de suggesties van het publiek spelen de acteurs a l’improvise een (kort) toneelstuk.
De spelers gaan niet geheel zonder voorbereiding het podium op. Zij zijn getraind in technieken en methoden om de door het publiek aangegeven inhoud om te zetten in interessant spel. Deze maken het mogelijk om de principes en basistechnieken van het toneel te combineren met spontaniteit en originaliteit.
Alles is mogelijk in Theatersport en het antwoord op de vraag “Wat is Theatersport ?” kan dus inderdaad luiden : “Zegt u het maar…”
De kracht van een Theatersportvoorstelling is, dat zowel publiek als spelers absoluut niet weten hoe de avond gaat verlopen.
Het ontstaan van een nieuwe theatervorm
Theatersport is een internationaal fenomeen. Grondlegger is Keith Johnstone. Deze Canadees begon ongeveer 20 jaar geleden te werken met acteurs met een overdosis plankenkoorts. Hij ontwikkelde oefeningen gebaseerd op een aantal principes.
· Spontaniteit
· Positiviteit
· Spelplezier
· Samenwerking
· Hulpvaardigheid
Alleen als acteurs volgens deze principes spelen ontstaat een situatie waarin zij zich kunnen overgeven ; het gevaar durven opzoeken. Het geeft (zelf) vertrouwen om dingen te zeggen en te spelen die zij nooit eerder hebben gedaan. De publieke belangstelling bij Johnstone’s repetities groeide en hij besloot om er voorstellingen van te maken. Dit ontwikkelde zich verder tot de podiumkunst die Theatersport heet.